الی مرقد الامام علی (ع) ...

ببین چطور هوایی ام کردی ...؟!

دلم یک پرواز مستقیم می خواهد ... یک پرواز مستقیم مشهد - نجف ... همین الان ... همین امشب ! یک جفت بال برای رسیدن به ایوان مصفایش ...

مدام از خودم می پرسم خب تو که راز بال های بسته آدم را می دانی، چرا دلش را هوایی می کنی ...؟! کشاندن پای زمینی به صحن های آسمان که منصفانه نیست ! اگر قرار بر آزمون صبر است نشان دادنش جز یادآوری دوری و دلتنگی چه سودی خواهد داشت ...! نه این منصفانه نیست ... تشنه را باران باید ...

پی نوشت : نمی دونم چرا امسال از اول ماه رمضون مدام یه چیزی یه فکری توی ذهنم می چرخید ... همش فکر کردم به این که یعنی امسال هم تا شب های قدر زنده ام ...! سال های قبل اینطوری نبود ... یعنی هیچ سالی اینجوری فکر نکردم ...! امروز از صبح حسابی درگیر بودم ولی الان هم هنوز دلم یه جوریه ...